مطالعه‌ای بر تاثیر سبک معماری مدرن بر هویت فرهنگی شهرهای ایران

چکیده

این پژوهش به بررسی تاثیرات معماری مدرن بر هویت فرهنگی شهرهای ایران پرداخته است. معماری مدرن، که با اصولی همچون سادگی، کارکردگرایی و استفاده از مصالح نوین شناخته می‌شود، در دهه‌های اخیر به طور گسترده‌ای در شهرهای ایران، به ویژه کلان‌شهرهایی مانند تهران و مشهد، وارد شده و منجر به تغییراتی اساسی در فضاهای شهری، ساختارهای اجتماعی، و نمادهای شهری شده است. در این پژوهش با رویکرد کیفی و روش مقایسه‌ای، به تحلیل تاثیرات مثبت و منفی معماری مدرن بر هویت فرهنگی پرداخته شد. یافته‌ها نشان می‌دهد که معماری مدرن، اگرچه در مواردی به بهبود کارکردهای شهری و ارتقای زیرساخت‌ها کمک کرده است، اما با کاهش حس تعلق به محیط و تضعیف پیوندهای فرهنگی، چالش‌هایی را نیز برای جامعه ایجاد کرده است. همچنین، معماری مدرن در بسیاری از موارد تعاملات اجتماعی را کاهش داده و به جای فضاهای باز و همگانی که در معماری سنتی ایران وجود داشت، ساختارهایی بسته و انفرادی را جایگزین کرده است. این تغییرات منجر به کاهش هویت فرهنگی و انسجام اجتماعی در شهرهای مدرن ایران شده است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که استفاده از مدل‌های ترکیبی که عناصر سنتی و بومی را با اصول مدرن ترکیب می‌کند، می‌تواند به طراحی فضاهایی منجر شود که هم نیازهای معاصر را برآورده کند و هم هویت فرهنگی را حفظ نماید. این پژوهش پیشنهاد می‌کند که سیاست‌گذاران و معماران با توجه به نقش هویت فرهنگی در کیفیت زندگی شهری، از این رویکرد ترکیبی در طراحی‌های آینده بهره ببرند.